کربلایی...

معبود...

سر سجاده ات را چون گشودی
وبا معبود خود خلوت نمودی
وخواندی خالقت را عاشفانه
واشکی هدیه کردی دانه دانه
تو را جان علی من را دعا کن.

یا صاحب الزمان...

ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﺑﻬﺎﺭﻩ ﯾﺎ ﺧﺰﻭﻧﻪ
ﻓﻠﮏ ﺑﺎ ﻋﺎﺷﻘﺎ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻪ
ﺟﻮﻭﻧﯿﻢ ﺭﻓﺖ ﺁﻗﺎﻣﻮ ﻧﺪﯾﺪﻡ
ﻏﻢ ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﻏﻤﻪ ﻣﺮﮒ ﺟﻮﻭﻧﻪ

ای بشر...

امام زمان(عج)...

بهشت...

با حیا....